مهربان تر از مهربان
پنجشنبه, ۱۵ آبان ۱۳۹۳، ۰۵:۱۱ ب.ظ |
پیمان یعقوبی |
۰ نظر
+در خیابان های شهر قدم می زدم.
نگاهم افتاد به آسمان.
نمی دانم چرا ، اما هر وقت به آسمان نگاه می کنم بیشتر ابرها توجهم را جلب می کنند.
ابر هایی که هر یک به شکلی هستند.
متفاوت از دیگری.
و خورشیدی که گاه گم می شود در میان ابرها.
و چه بسیار هستند آفریده های خدا.
چه در آسمان و چه در زمین.
کمی نگاه کن.
همه جا پر است از مهربانی و لطف خدا.
و چه بداست که بعضی هایمان این قدر گله مندیم.
این قدر ناسپاسیم.
این قدر قدرنشناس.
چرا همیشه به دنبال چیز های بزرگ می گردیم برای معجزه.
گاه کوچک ترین چیز معجزه است.
کافیست خوب دقت کنی.
و گاه با چشم نمی توان دید بلکه باید با چشم دل دید.
باید با قلبت احساسش کنی.
